Prettige kerst en een gelukkig 2008!

Liefste thuisfront,

Eerst en vooral wil ik iedereen gezellige en hartverwarmende (want het is daar blijkbaar vrij koud in Belgie) feestdagen toewensen.
Hier in Ghana wordt er niet echt veel aandacht besteed, op Kerst gaat iedereen gewoon werken zoals iedere andere dag (7 dagen op 7) want elke dag dat men niet werkt is een dag zonder inkomen en dat kan de plaatselijke bevolking zich hier niet veroorloven.

Eergisteren ben ik naar het Hanukkah weeshuis van Mariette geweest want ze is terug in Ghana.
Het was echt fantastisch om een hele dag met de kinderen door te brengen... elk kind heeft zijn eigen verhaal en het zijn niet van de minste!
Maar ondanks alles wat deze kinderen hebben meegemaakt, in wat voor een toestand Mariette ze in het weeshuis heeft opgenomen... hun glimlach verliezen ze niet!
Het raakt mij enorm om te zien hoe sterk deze kinderen wel niet zijn, 1 voor 1!
De momenten die ik met hen beleef zijn zo intens en onmogelijk om in woorden te omschrijven... 1 ding staat vast, wij kunnen ongeloofelijk veel leren van hun en dat ga ik hier ook doen de komende maanden.

Ik probeer elk moment op mijn netvlies te branden en hoop het voor altijd een beetje te kunnen meedragen in mijn hart, ook als ik terug in Belgie ben!

Vanaf nu zal ik mijn 'beperkte' resterende tijd verdelen tussen het werken in het ziekenhuis maar vooral het werken met de weeskinderen! Dus meer indrukwekkende en fantastische verhalen volgen zeker nog!

Ik mis jullie allemaal nog steeds, maar niet meer in de zin dat ik wou dat ik terug in Belgie was (wat wel soms het geval was enkele weken geleden)
Ik besef maar al te goed dat dit grote, leerrijke avontuur binnen 3 maanden voorbij is en wil er dus echt tenvolste van genieten.

Heel veel liefs en warme groetjes

Griet

Sfeerfotos vanuit het verre Ghana

In november ben ik een weekje naar het noorden van Ghana geweest, het was heel opvallend voor mij hoeveel sterker de armoede in deze regios nog aanwezig is.
Maar naast de kleine dorpjes zijn we ook naar het nationaal park van Mole geweest... olifanten heb ik spijitg genoeg niet gezien maar de uitzichten en natuur in het park waren het zeker wel waard!
Fotos van het noorden:

Liefs Griet

Kerstmarkten t.v.v. Griet

Beste lezer,

Voorbije zaterdag 22 december was het kerstmarkt in Steenhuffel. Griet haar vriendinnen lieten zich net zoals een dag eerder in Londerzeel van hun beste kant zien. Ze verkochten heel wat lekkers ten voordele van Griet in Ghana.

In naam van Griet bedankt aan alle helpende handen en eenieder die wat lekkers kocht ten voordele van haar project.

Vrolijk kerstfeest en tot binnenkort

Gestart met werken in het ziekenhuis!

Dag allemaal,

Eerst en vooral wil ik jullie enorm bedanken om mij zo erg te steunen tijdens de periode dat ik hier in Ghana ben. Ik dacht dat ik dat niet hard zou nodig hebben, maar niets is minder waar.
Ghana is een prachtig land en ik ben heel blij dat ik hier ben en dit allemaal mag meemaken en ervaren, maar toch heb ik regelmatig moeilijke momenten (frustraties over hoe corrupt het hier soms allemaal verloopt, over hoe moeilijk het is om effectief dingen te veranderen en natuurlijk ook het feit dat ik soms mijn leven en iedereen thuis gewoon mis).
Maar door de vele telefoontjes, mails en berichtjes die ik krijg vind ik makkelijk de moed om door te gaan... dus een dikke dank u wel hiervoor!

Nu terug een beetje over mijn dagelijkse leven hier.
Ik ben nu sinds anderhalve week aan het werken in het Holy Family Hospital in Berekum.
Ik sta op de afdeling PHC, dit is een afdeling waar zwandere vrouwen en hun babytjes tijdens en na de zwangerschap onderzocht en begeleid worden en de nodige educatie krijgen.
Een weekoverzicht:
Maandag en woensdag komen de zwangere vrouwen op controle en worden volledig onderzocht. Dit gaat er helemaal anders aan toe dan in Belgie omdat er alles manueel gedaan wordt en geen machines beschikbaar zijn... het is wel een ervaring om via een soort toetertje dat je op de buik van de moeder plaats de hartslag van het kindje kan horen! (Mijn moederinstinct komt echt naar boven... en ja ruth, mijn klok begint ook te tikken :-)
Dinsdag en donderdag komen de kindjes vanaf 4 maanden op controle. Mijn werk bestaat er dan uit omde kindjes te wegen, de gewichtcurves aan te vullen en de moeders de nodige educatie hieromtrent te geven. Vaak krijgen de kinderen niet voldoende gevarieerd eten waardoor ze afwijken van hun curve en wij proberen hen hierop te wijzen en bij te sturen.
En tenslotte op vrijdag komen de pasgeboren kindjes met hun mamas op controle. Zowel moeder als kind krijgt een volledige check-up. Ook dit is heel leuk om te doen. Op zo'n dag hou ik gemiddeld 100 babytjes vast en onderzoek hen met de nodige nattigheid tot gevolg ook :-) de jongetjes plassen mij regelmatig onder!

Het werk in het ziekenhuis is precies wat ik nodig had... het is echt heel leuk en kheb terug het gevoel dat ik de mensen hier help. Het doet mij de moeilijke periode van de afgelopen weken een beetje vergeten... maar ook al was die periode heel moeilijk ben ik toch heel blij en dat ik het geprobeerd heb!

Vele warme en lieve groetjes

Griet

Aanpassing project

Liefste allemaal,

De voorbije 2 weken zijn voor mij hier ontzettend moeilijk geweest. Sinds begin oktober ben ik actief bezig met een opvangtehuis voor straatkinderen uit te bouwen, maar nu een dikke 2 maanden later, ben ik tot het besef gekomen dat dit onmogelijk wordt om te realiseren!
Al mijn goeie intenties moet ik noodgedwongen opbergen.

Mijn vele pogingen om de plaatselijke overheden tot actie te bewegen hebben uiteindelijk niets opgeleverd... iedereen heeft veel lovende woorden over mijn initiatief maar wanneer het er echt op aankomt zijn ze vooral geinteresseerd in de bijeengesprokkelde centen en niet in het welzijn van de vele straatkinderen hier in Berekum!

Veel gedane beloftes werder zomaar ingetrokken... ook dit is Afrika!

De afgelopen periode was nooit echt makkelijk, maar ik had een doel... mijn levensdoel, en ik geloofde er 100% in en wou dus ook niet weten van ophouden omdat ik zag hoe hard de kinderen dit initiatief nodig hadden en ik hen echt een kans op een beter leven wou geven.
Maar uiteindelijk kwam ik toch tot het besef dat ik NU moest handelen in plaats van langer toe te kijken hoe mijn kostbare tijd verloren ging.

Ik heb besloten om mijn energie en jullie centen in een reeds bestaand en gelijkaardig project te steken. Het is een weeshuis in Sunyani(ongeveer 30 km van Berekum) dat volledig gerund wordt door Mariette (een nederlands leeftijdsgenote) en haar echtgenoot Moses.
Mariette is 4 jaar geleden met dezelfde intenties als ik naar hier gekomen, maar zij is hier ook effectief gebleven en woont hier nu al meer dan 3 jaar.
Ik heb het project al enkele keren bezocht en heb ook regelmatig contact met Mariette... het weeshuis levert fantastisch werk en sluit enorm aan bij mijn eigen ideeen. Mariette is in de wolken met het nieuws dat ik me wil aansluiten bij haar project.
Ik ben ook erg blij dat ik er niet langer helemaal alleen voorsta en gebruik kan maken van al haar ervaring (want dat heb je hier echt nodig)

Mijn grootste angst was dat al het geld dat in Belgie wordt verzameld niet bij de juiste mensen terecht zou komen, maar nu ik me bij dit project aansluit ben ik zelfverzekerd dat het in de juiste handen en effectief bij de kinderen terecht komt!

Mariettes ouders hebben een leuke website gemaakt, zeker de moeite om eens een kijkje te gaan nemen waar ik me dus bij zal aansluiten.
www.mchildcare.nl

Deze beslissing nemen was absoluut niet makkelijk... ik heb veel tranen gelaten en slapeloze nachten gehad en heel veel verschillende gevoelens gehad... kwaadheid, ontgoocheling, zelfverwijten maar ik weet dat ik nu de juiste beslissing heb gemaakt

Veel liefs

griet

Bedankt Londerzeel !!

Hallo allemaal,

Hierbij een berichtje van een heel blije jonge dame in Ghana.
Met genoegen en veel dankbaarheid kan ik hier melden mijn aanvraag tot ondersteuning van het ‘Circle of Life’-project bij de gemeente Londerzeel positief beantwoord werd.
De commissie van ontwikkelingssamenwerking van de gemeente kende mijn project ‘Circle of Life’ een substantiële bijdrage toe van 875 euro toe.
Sympathisanten van het eerste uur, burgemeester Jozef De Borger en schepen Conny Moons, verdedigden mijn project vurig bij de commissie die unaniem besliste bovenstaand bedrag toe te kennen.
Deze beslissing wordt op 18 december voorgelegd op de gemeenteraad en na goedkeuring daar kan ‘Circle of Life’ genieten van deze extra werkingsmiddelen.Super bedankt aan iedereen die hier binnen de gemeente een steentje toe bijdroeg.
Bij deze wil ik ook alle andere schenkers, van grote en minder grote bedragen, danken. Ook dank aan alle sympathisanten uit Steenhuffel, Londerzeel,... danken. Want ja, de steun komt van heinde en ver. Van bekenden zowel als onbekenden. Jullie hulp is echt een hart onder de riem.
Dankjewel !!
Griet

Koop een baksteen voor 'Circle of Life'

Hey,
Hoe is het daar met jullie in het Belgenlandje? Het is daar nu wel frisjes aan het worden, nietwaar? Maar hier wordt het precies elke dag warmer en warmer. (het regenseizoen loopt ten einde)

Nu terzake over het project:
Met deze foto’s van de straatkinderen wil ik jullie niet shockeren, maar gewoon laten zien dat dit de dagdagelijkse realiteit is. Ik vind van mezelf dat ik moet proberen hieraan iets te veranderen. De straatkinderen hier denken niet aan overmorgen. Het enige wat ze denken is of ze vandaag voldoende eten zullen vinden om vandaag in leven te blijven.

Vorige week ontmoette ik een kind van zes dat echt mijn hart gestolen heeft. Zijn ouders vertelden hem dat ze een week met vakantie gingen en hij eventjes op straat moest leven maar dat is intussen reeds meer dan vijf maanden geleden.

Sommige straatkinderen zijn volgens mij erg intelligent, maar raken gewoon nooit van de straat af. Echt werk kunnen ze later niet vinden want ze hebben geen geld om een opleiding te betalen. Het alternatief is elke dag opnieuw bedelen of misschien zelfs te stelen.
Het hele project opstarten is niet makkelijk. Er komt heel wat papierwerk en verschillende vergunningen bij kijken. Maar ik heb in Sunyani een Nederlandse vrouw leren kennen, Mariette, die haar eigen weeshuis oprichtte en zij gaat mij hier wat bij helpen.

In haar weeshuis wonen er 25 kinderen en dat is meer dan voldoende. Door mijn bezoek besefte ik dat een groter aantal moeilijk is. Ook in ons project gaan we er ook niet meer dan 25 laten slapen, anders wordt het een chaos.

Ik stuurde reeds naar diversen mensen een mail door, maar nog eens voor de duidelijkheid:
We willen geld inzamelen in België voor bakstenen te verkopen.

Het is niet de bedoeling dat jullie tastbare stenen opsturen.
Wel een verzoek om een baksteen te sponsoren.
Eén steen kost 5 euro. Natuurlijk mogen jullie ook meerdere stenen ‘kopen’.

Als beloning voor het geld dat jullie geven, laten we een mooie grote muur vrij op het gebouw, waarop geschreven wordt: ‘This home is made by the help of.... en vervolgens al jullie namen.

’Circle of Life’ is de naam van onze organisatie en 001-5361500-95 het rekeningnummer.

Ik weet dat sommige mensen waarschijnlijk denken dat ik onrealistisch en naïef ben en dat de slaagkansen klein zijn. Ik kan jullie dan ook verzekeren dat ik ook twijfels heb, maar toch blijf ik doorzetten omdat ik voel en weet dat wat ik hier doe juist en nodig is.
Ik hoop dat jullie via mijn blog een beetje kunnen meevoelen wat ik hier allemaal meemaak, want soms is het heel erg intens.

Griet

Sociaal engagement wordt steeds belangrijker!!!

Ik keek gisteren eventjes naar BBC world, 70 mensen zijn vermoord in Somalie door rebellen. Mensen die willen vluchten kunnen of mogen niet van de regering. De beelden die je ziet op televisie raak je spijtig genoeg stilaan gewoon... hoe hard dat ook klinkt.
Maar nu ik hier in hetzelfde continent ben doet het me wel enorm nadenken... Ghana is eigenlijk 1 van de beter ontwikkelde landen in Afrika en toch is er nog zoveel armoede. Er zal waarschijnlijk wel altijd een verschil blijven tussen onze westerse wereld en dit continent, maar we moeten er ons toch bewust van zijn hoeveel geluk wij eigenlijk wel hebben.
De kinderen hier hebben zo weinig maar trekken ze hun plan en blijven lachen... buiten het verdriet zie je hier ook veel hoop, moed en kracht om door te gaan.
Nu ik hier ben ga ik alles proberen wat ik kan om dingen te veranderen en mensen nieuwe dingen te leren, leren dat er ook andere oplossingen zijn voor bepaalde problemen,...
Ik begin er ook stilaan in te geloven dat 1 persoon wel degelijk een verschil kan maken, want door het feit dat ik hier ben en dit allemaal aan het doen ben staan jullie thuis hopelijk ook wat langer stil bij het lot van de straatkinderen hier en overal ter wereld en de dagelijkse, harde realiteit die vele mensen onder ogen moeten zien. Ik besef maar al te goed dat ik niet zoveel mensen kan bereiken als Helmut Lotti en Axelle Red ( de bekende gezichten achter Unicef in Belgie) of als Koen Wauters ( de PLAN ambassadeur), maar als ik jullie huis al allemaal eventjes aan het denken kan zetten is mijn doel al bereikt!
Weet nog steeds dat alle financiele giften nog steeds welkom zijn op rekeningnr: 001-5361500-95

Voor de rest gaat het hier met mij heel goed... ik heb echt heel veel geluk met mijn gastfamilie, ze zijn echt super voor mij!
Het project brengt natuurlijk soms wel wat frustraties met zich mee, we moeten heel veel terug naar dezelfde personen gaan omdat de papieren nog steeds niet in orde zijn, maar TIA (This is Africa) iets wat ik vaak moet denken.

Veel liefs en groetjes en dank u wel aan iedereen die al centjes heeft gestort op de rekening.... het betekent de wereld voor mij dat jullie helpen om mijn droom mee helpen te verwezelijken.

Dikke knuffel

Griet

Wafels t.v.v. Circle of Life

Foto's van de kinderen in Berekum

Helaba allemaal,

Ik wil jullie graag laten mee beleven van hoe ik het leven hier dagdagelijks beleef. Hoe kan dat beter dan met enkele foto's?

De kinderen met hun paarse uniform zijn scholieren.

De twee andere zijn foto's van de straatkinderen in de Berekum om wie ik me echt wil ontfermen. Voor hen wil ik er echt zijn en me blijven inzetten. In al hun onschuld hebben zij mijn hart gestolen. Het zijn mijn oogappels. Als ik hen zie, voel ik gewoon dat ik helpen moet. Ik smelt gewoon weg.

Veel liefs, Griet

Een beetje meer info over het HIV / AIDS project

Enkele mensen hebben gevraagd of ik wat meer info wil geven over het HIV project waar we aan meewerken.
Het project is 2 jaar geleden opgericht door een vrijwilligerster die hier ook met AFS was + met Franklin (de contactpersoon van Berekum, die volgens mij zelf ook HIV patient is)
1 x per week proberen de vrijwillergs van het project naar een school of kerk te gaan en educatie te geven rond HIV en AIDS. Wij gaan gedurende de 6 maanden dat we hier zijn ook mee, want wat wij als blanken te vertellen hebben is voor hen heel belangrijk.
We beginnen altijd met een klein toneeltje dat duidelijk aantoont hoe makkelijk je het HIV kan krijgen als je geen voorzorgsmaatregelen neemt. Nadien wordt er uitgelegd hoe snel je besmet kan raken met het virus als je onveilig seksueel contact hebt met iemand. dan wordt er uitgelegd wat seksueel overdraagbare ziekten zijn, hoe je ze kan krijgen en wat de symtomen ervan zijn. Ook het verschil tussen HIV en AIDS wordt heel duidelijk uitgelegd. Natuurlijk wordt ook de nadruk gelegd op de manieren dat je hen niet kan krijgen. namelijk het gebruik van condooms, zowel de mannelijke en vrouwelijke condooms worden getoond en we tonen ook hoe je het moeten aanbrengen via een houten penis... eigenlijk een beetje op dezelfde manier als we het in Belgie doen.
Ik ben enorm hard onder de indruk van het project en vind het een fantastisch initiatief... op dit moment zijn er zo weinig ghanezen die iets weten over aids en de educatie hierover is superbelangrijk, zeker wanneer je weet dat er meer dan 5% van de bevolking lijdt aan aids en dat is toch wel heel veel.
Aids is hier dagelijkse realiteit dus ik ben erg blij dat ik aan iets meewerk waardoor we de kinderen bewust kunnen meken van de gevaren ervan.

Dat is het zo een beetje

Ik wou ook nog zeggen dat ik er ongeloofelijk veel deugd aan heb om af en toe iets van jullie te horen dus bedankt voor al jullie reacties op mijn website!!!

Veel liefs

Griet

Stand van zaken over het project

Ik weet dat iedereen heel nieuwsgierig is maar op dit moment kan ik nog niet zoveel zeggen. Ik heb ontzettend veel plannen, maar of ze effectief werkelijkheid zullen worden is nog maar de vraag.
Stand van zaken dat wel al officieel is: de officiele papieren zijn ondertekend en de grondplannen van Berekum zijn veranderd, dus het stuk grond (45m op 43m) is vanaf nu officieel van 'the circle of life', dit is de naam van de NGO.
Vorige week zijn enkele mannen die we ingehuurd hebben begonnen met het wieden van de grond, want het onkruid stond 2 meter hoog en met de hand is dit voor ons onmogelijk om te doen.
Nu noet de grond afgebrand worden en dan kunnen we beginnen met het bouwen, maar dit kost natuurlijk enorm veel geld en met de 2500 euro die ik verzameld heb zal ik er absoluut niet komen.
De architect heeft de plannen getekend en het ziet er allemaal goed uit dus nu hebben we effectief een idee hoe het gebouw er zal uitzien als we voldoende geld hebben (4 slaapkamers waar er telkens 40 kinderen kunnen slapen in stapelbedden, 2 verandas waar ze kunnen eten en waar we ze les geven, een badkamer, toilet en keuken.
Maar vooraleer we kunnen starten met het bouwen hebben we echt GELD nodig. Ik vind het echt heel lastig om dit te vragen, maar leen, ruth, saar... iedereen die gelooft in mij... kunnen jullie misschien een car-wach of iets dergelijks organiseren om centjes te verzamelen op heel korte termijn + kan er eventueel ook iemand Chris Schelfthout contacteren en vragen of zij vanuit de parochie miscchien geld kan inzamelen... elke euro is welkom!!!!
Ik vind het echt heel lastig om dit te vragen, maar gisteren ben ik op straat naar de kinderen toegestapt en de situatie is echt schrijnend... je kan je het niet voorstellen hoe ze hier leven... de kinderen hebben echt niets. Kindjes van 6 jaar die gewoon in de steek gelaten worden door hun familie, het enige waar ze elke dag aan denken is 'hoe ze die dag moeten overleven', ze moeten bedelen voor iets van eten, de kinderen zien er ook absoluut niet gezond uit... mijn hart brak echt... heb kei hard moeten wenen, maar dat maakt mij alleen vastberadener om iets aan deze situatie te doen, want ze echt vandaag al hulp nodig. Ik wil de kinderen hier gewoon kind laten zijn, en dat is toch niet zo abnormaal he.
Vanaf nu hebben we met de straatkinderen afgesproken dat we elke dinsdag en donderdag samen komen om te praten en dingen te leren en hun gewoon wat liefde te geven... je had hun gezichten moeten zien, ze waren dolenthousiast.... dus ik hoop echt van harte dat het project er komt, maar alleen kan ik het niet waarmaken...kheb echt jullie hulp nodig,
Als er mensen zijn die gewoon donaties willen geven, ik heb een bankrekening in Belgie geopend voor the circle of life. Nummer is 001-5361500-95.

Trouwens ik heb ook wat problemen met de post dat ik hier moet toekrijgen dus ik verander van postbus
Als jullie mij willen schrijven kan dit vanaf nu op:

Van der Schaeghe Griet
BOX 531
BEREKUM B/A
GHANA W/A

Veel liefs en een dikke knuffel

Griet

Project voor straatkinderen

Ik ben heel fier dat ik dit grote nieuws kan vertellen, alles staat nog in de beginfase maar de beslissing is genomen. Ik ga een eigen project oprichten voor straatkinderen. Er zijn op dit moment zo'n 100 tal kinderen die dag en nacht proberen te overleven op straat in de Berekum en omgeving. Ik ga met jullie financiele steun een tehuis bouwen waar deze kinderen kunnen komen slapen, waar we hen een maaltijd kunnen aanbieden en een beetje een thuis bieden, onze grond hebben we al!!! We zijn nu bezig met de plannen, naar architect gaan, bouwbedrijven contacteren, beslissen hoe groot het wordt... veel kan ik op dit moment nog niet zeggen maar kben wel superblij dat ik dit initiatief neem!
De komende maanden zullen niet makkelijk worden, een race tegen de tijd ook maar ik geloof er 200% in en ga er alles aan doen om dit project te doen slagen, de plaatselijke gemeenschap staat enorm achter mij dus ben heel enthousiat.

Veel liefs en meer nieuws volgt natuurlijk nog

Griet

Al een maand weg van iedereeen, de tijd gaat hier snel!

Maha (betekent goeie middag),

Sorry dat het zolang geduurt heeft vooraleer ik opnieuw iets op de site zet maar het internet gaat nog steeds niet en ik heb vorige week geen tijd gehad om naar Sunyani te komen, maar nu dus wel.
Tis de eerste keer dat ik in zo' n goed internet cafe zit dus hier gaat alles vrij snel zodat ik het een en ander kan vertellen aan jullie...
* School:
Het lesgeven op school wordt steeds moeilijker voor mij, ik had al verteld dat de leerkracht in mijn klasje de kinderen slaat maar de ernst hiervan wordt steeds erger... hij slaat ze met andere woorden steeds harder en het is voor mij echt afschuwelijk omdat te zien. Ik praat iedere dag met hem hierover en probeer duidelijk te maken dat er ook andere oplossingen zijn, maar tot nu toe heeft dit nog geen enkel effect gehad. Volgende week krijg ik hopelijk de stickers van Katrien die ze mij gaat opsturen (mercikes hiervoor he) dus ik ga proberen de sticker methode te introduceren en de kinderen belonen als ze iets goed ipv hen te straffen als ze iets fout doen... en gaat ook niet altijd om dingen fout doen of niet. De kinderen krijgen van de stok als ze gewoon fouten maken tijdens een toets op in het huiswerkt... maken ze 4 fouten krijgen ze 6/10 en betekent dit ook 4 slagen, in het begin tikte de leerkracht gewoon op hun vingers maar nu slaat hij echt op hun poep en onderbenen (dus op bloot vlees) en dit doet echt pijn... soms zijn er 5 kinderen tegelijkertijd aan het wenen en dat ontplof ik gewoon he. In het begin probeerde ik mijn ongenoegen hierover vooral voor mijzelf te houden maar dat lukt nu echt niet meer, ik laat duidelijk merken dat ik het hier niet mee eens ben en wil niet dat hij de kinderen slaat terwijl ik lesgeef want dit deed hij in het begin wel... als ik lesgeeft doe ik het op mijn manier, dat moeten ze maar leren te respecteren vind ik... en lijkt misschien een echte barbaar hoe ik Jonathan (de leerkracht) hier afschilder he, en eigenlijk is hij ook een heel vriendelijke en aangename persoon, maar hun mening over opvoeden en lesgeven is gewoon heel radicaal!!!
* Kerk:
Vorige week ben ik de eerste keer samen met mijn familie naar de kerk geweest, het heeft welgeteld 3 uur geduurd, superlang dus... ik hoop dat ik er soms is van tussen kan muizen en niet elke week hoef mee te gaan want het is vrij saai, maar mijn gastfamilie is heel gelovig dus ik wil een extra inspanning hiervoor doen... tegen ik terug ben in belgie ben ik misschien volledig bekeerd (hihi) Het kerkleven is hier natuurlijk wel helemaal anders als in Belgie... op zondag zijn alle mensen hier 1 grote familie en dat is wel heel mooi om te zien, ze putten enorm veel kracht en motivatie uit hun geloof en dat is wel bewonderenswaardig.
De keerzijde van hun geloof is dat ze hier heel ver in gaan... deze week was er een incident bij mij thuis... om 4u30 was er ineens enorm veel geroep in de tuin, blijkbaar stond er een vrouw aan ons huis dat er van overtuigd was dat haar man zich verschool in ons huis en een affaire had met mijn zus... ze heeft heel ons huis doorzocht op zoek naar hem en heeft een vloek over ons uitgesproken... heel beangstigend eigenlijk hoor, gelukkig is de vloek opnieuw teniet gedaan door de familie van die vrouw (blijkbaar is ze echt gek) de dag nadien... dat zijn echt heel vreemde dingen die hier niet zo vreemd zijn. Ik kan het mij bij ons thuis echt niet voorstellen maar hier is het allemaal werkelijkheid
* Eten:
Het eten is hier helemaal anders als thuis, we eten hier maar 2 x per dag (ontbijt en savond het avondeten) vaak met onze handen (een vettig boeltje dus) en er is weinig variatie in ons eten dus dan besef ik echt wel wat een wereldkeuken wij in ons landje hebben. Ik mis het eten van thuis wel hoor, vooral wetende dat ik nog 6 maanden hetzelfde zal moeten eten schrikt mij een beetje af, maar het valt wel mee... ik neem het heft in eigen handen en ga morgen voor mijn familie belgisch koken ( frietjes met kip en appelmoes) dus daar kijk ik wel naar uit!
Ook drinken we hier nooit alcohol dus ik vrees dat ik wel is een kater zal hebben als ik terug in Belgie ben... ook weer iets om naar uit te kijken.

Voila... dat is het een beetje voor nu, ne ganse boterham he.
Maar kwil toch nog eens benadrukken dat ik heel blij ben dat ik hier ben en dat ik van elk moment geniet... probeer alles in mij op te nemen want het is een fantastisch land... fotos volgen nog

Veel liefs

Griet

Stilaan aangepast aan het leven hier

Hey hey,

Eindelijk kan ik nog eens iets laten horen van mijzelf want ik zit op dit moment in een ander stadje. In Berekum ligt het internet al enkele weken volledig plat dus ik kan de komende weken nog niet bellen via skype! Ik hoop echt dat dit snel in orde zal komen zodat ik af en toe iets meer van mij kan laten weten.
Deze morgen zijn we met alle AFS-ers van Berekum, Dormah en Sunyani vertrokken op tweedaagse... we zijn vandaag naar Buoyem geweest, dit is en klein stadje van waaruit je naar het regenwoud kan stappen, dit hebben we dan ook gedaan. Een serieuze tocht van 4 uur door de jungle... twas heel mooi om zo in de open natuur te wandelen, maar wel superwarm (kben weer verbrand!) We zijn ook in enkele grotten binnenGEKROPEN waar er vleermuizen rondvliegen... heel freeky want die vlogen echt bijna tegen onze gezichten, maar natuurlijk wel de moeite. Morgen gaan we naar een grote, bekende waterval en naar het monkey century... veel aapjes zien dus. Tis heel leuk om zo'n tripjes te maken omdat ik dan efjes nederlands kan spreken met Els (mede-afs er van sunyani)
Deze week ben ik dan ook beginnen lesgeven in een schooltje... tis dus een private school maar eigenlijk lijken die scholen veel armer dan publieke scholen dus ik weet niet echt of de kinderen veel geld hebben die in mijn klasje zitten... uiteindelijk doet het er ook niet toe, want niemand heeft hier echt veel. Kheb mijn stylo's uitgedeeld en iedereen werd onnozel van geluk... alle kinderen waren aan het roepen en lachen, echt grappig.
Het lesgeven op zich is niet altijd even makkelijk omdat de klaslokalen volledig open zijn en je al het lawaai van de andere klassen ook hoort dus de kinderen zijn heel snel afgeleid. Om hun aandacht te trekken en hun te straffen als ze niet luisteren krijgen ze slaag van een stok zogezegd de stok van God die hen straft... de kinderen en leerkrachten zeggen continue ook dat ik hen moet slaan, maar natuurlijk doe ik dat niet. Ik probeer op een andere manier van hen rspect te krijgen maar dat ik niet gemakkelijk. Tis echt een uitdaging voor mij om hen andere methodes te leren om kinderen te straffen, maar op dit monent staan de andere leerkrachten hier nog niet echt voor open... volgens hen is hen slagen de enige manier. Ik heb het vaak heel moeilijk als ik zie dat kinderen geslagen worden, maar kan er bitterweinig aan doen... hopelijk kan ik op de leerkrachten wat meer inpraten als ik hen vertrouwen gewonnen heb en heb laten zien dat je ook zonder te kinderen te slaan hun aandacht kan trekken en houden. De tijd zal raad brengen zeker he!

Op dit moment voel ik mij heel goed hier... heb eerder deze week wel ne serieuze dip gehad (Koen en Lies weten dit wel... sorry hiervoor) maar na die ene avond was het weg... mijn gastbroers en zussen hebben mij erdoor gehaald door samen te dansen en zingen dus dat was wel leuk. Het is dus zo dat mijn gastouders er alleen tijdens het weekend zijn, dus tijdens de week ben ik de oudste thuis, hihi!
Ik probeer ook zoveel mogelijk mee te helpen in het huishouden... koken op de vuurtjes met houtskook (duurt superlang), sweepen ( dit is elke dag om 6u sochtends, heel het huis en tuin), en mijne was doen met de hand natuurlijk he! Een hele ervaring, in belgie hebben we echt een luxeleven. Dat besef je hier elk uur!!!

Voila, dat is het een beetje voor nu... klaat zo snel mogelijk nog iets van mij weten, en via sms ben ik wel altijd bereikbaar

Veel liefs

Griet

Eerste kennismaking met mijn gastgezin in Berekum

Hey,
Gisteren zijn we rond 5u30 vertrokken in Accra en rond 15u waren we eindelijk in Berekum, de plaats waar ik de komende maanden zal werken en wonen. We zijn heel goed ontvangen door onze plaatselijke AFS verantwoordelijke en dat was wel een hele opluchting. Hij noemt Franklin en is echt supervriendelijk. Hij heeft onmiddellijk ook wat meer uitleg gegeven over mijn project... ik zal dus vooral moeten lesgeven, maar omdat de plaatselijke bevolking voornamelijk hun eigen taal TWI spreken kan ik niet lesgeven in een gemeenschapsschool, ik zal dus lesgeven in een private school waar alleen kinderen naartoe gaan die voldoende geld hebben om dit te betalen...en dat is wel minder omdat ik echt met minderbedeelde kinderen wou werken, maar natuurlijk laat ik mij hier niet door kisten... er is ook een plaatselijk prject voor kinderen die educatief werken rond aids en HIV en daar ga ik ook proberen mijn steentje bij te dragen + zal ik ook nog in een plaatselijk ziekenhuis aan de slag kunnen gaan... dus afwisseling genoeg. Denk wel dat ik zo het gevoel zal krijgen dat ik hier mensen help, want dat is natuurlijk mijn missie he!
Dan mijn gastfamilie: met hen heb ik gisteren voor het eerst kennisgemaakt en het is een grotere familie dan ik dacht. Ik heb 3 broers (29 jaar, 19 jaar, 16 jaar) en 3 zussen (32 jaar, 21 jaar en 18 jaar). De oudste broer zus wonen in een andere stad en zal ik pas dit weekend zien, ook de ouders komen pas vrijdagavond terug waardoor ik op dit moment met mijn 2 broers en zussen verblijf en hun neefje (een klei lief jongetje van 2 jaar) Het was heel leuk gisteren... alleen mijn broers van 19 spreekt engels, de anderen alleen TWI dus ik moet echt dringend de taal leren1 Maar het is wel heel grappig allemaal. Deze week trekken we nog rond met de andere AFS ers uit de buurt en vanaf maandag begin ik te werken!
Ik vind het echt super o; hier te zijn, alles is hier zo anders en iedereen is supervriendelijk dus jullie moeten jullie geen zorgen maken over mij
Mijn plaatselijk telefoonnummer is 00233245353686 en hier kunnen jullie steeds smsjes opsturen dus misschien hoor ik jullie af en toe wel eens

dikke kussen en tot binnekort met meer nieuws
veel liefs

griet

eerste nieuws vanuit ghana

Hallo allemaal,

Dit is het eerste dat ik kan laten weten vanuit ghana, maar gelukkig heeft koen wel al laten weten dat het met mij allemaal goed gaat.
We zijn op dit moment nog in accra met alle deelnemers samen (van verschillende landen: denemarken, de verenigde staten, zweden, oostenrijk, zwitserland,...), maar dinsdag vertrekt iedereen naar zijn gastfamilie en project. Spannend, want dan begint het avontuur pas echt.
Er zijn nog 2 vrijwillergs die ook naar Berekum gaan (de stad waar ik ook zal verblijven) dus dat is wel een geruststelling.
Voor de rest is het hier heel warm, echt zalig na zone slecht zomer in belgie, dus iedereen mag nu wel best is jaloers zijn.

Langs deze weg wil ik iedereen ook nog eens bedanken voor het verrassingsfeestje, twas echt heel leuk!
En ik wil iedereeen ook nogmaals enorm bedanken voor de grote opkomst tijdens de spahettizwier...dankzij jullie kan ik en caroline elk een 2500 euro spenderen in ons project en dat hadden we echt nooit verwacht... dus allemaal, dikke merci. De kinderen zullen ontzettend blij zijn met dit bedrag, wat ik er juist mee zal doen laat ik jullie zeker weten via mijn blog.

Heel veel liefs en een dikke knuffel

griet

Goed en wel vertrokken

Hallo allemaal,

Gisterenavond omstreeks 22U15 (Belgische tijd) kregen we telefoon van Griet dat ze goed is aangekomen in Ghana. Samen met een 25-tal collega AFS'ers uit alle windstreken van de wereld zal ze vier dagen acclimatiseren in de hoofdstad Accra, vooraleer ieder naar zijn of haar eigen project vertrekt.

Een goede veertien uur eerder nam Griet afscheid op Brussels Airport en begon het avontuur echt. Er werd gezoend, succes en plezier gewenst en vrienden en familie pinkten een traantje weg.Via Londen ging het naar Accra.

De laatste dagen voor het vertrek waren druk en emotioneel geweest: de laatste regelingen werden getroffen, de rugzak gemaakt, er was een verrassingsfeestje dat Griet enorm veel plezier deed, er werd nog druk getelefoneerd en er was het afscheid van collega's, patiënten, vrienden en familie.

Allen wensten ze haar het allerbeste toe met het waarmaken van de zo lang gekoesterde droom.

De komende zeven maanden vertoeft Grietie!
Uit naam van allen Griet: Live your dreams & enjoy!

Grote broer Koen

Mijn gastfamilie

Hallo allemaal,

Gisteren heb ik eindelijk wat meer informatie ontvangen van mijn gastfamilie in Ghana.
Foto's zijn er spijtig genoeg niet bij, maar ik weet wel dat mijn gezin er als volgt zal uitzien:
Ik heb een vader en een moeder, de namen ontsnappen mij nu net maar ik zal het er de volgende keer wel bijzetten.
Ook heb ik 2 broers; 1 van 29 jaar en 1 van 19 jaar.
Mijn zus is 32 jaar.
Ik weet natuurlijk wel niet of zij allemaal nog bij de ouders wonen dus het zal afwachten worden.
Ik vind het wel leuk dat ik oudere broers en zus heb, zodat ik samen met hen eventueel 's avonds kan weggaan.
Van zodra ik ginder ter plaatse ben zal ik alles wel in geuren en kleuren uitleggen.
Ook heb ik het adres al gekregen waar ik zal verblijven, dat is het volgende:

Mr. Jones Adjei Duku
c/o P.O. Box 40
Berekum, Ghana

Ik zou het heel leuk vinden moest ik af en toe een briefje krijgen, maar wacht hier toch maar mee tot ik daar ter plaatse ben... moest het adres toch niet correct zijn.

Voila, meer info volgt zeker en vast nog...
Hopelijk tot op de spaghettizwier allemaal op 24 augustus in 't Zaaltje... hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

Liefs,

Griet

Stilaan beginnen aftellen

Hallo allemaal,

Vanaf nu kan ik stilaan beginnen af te tellen. Ook al moeten er nog wat praktische dingen geregeld worden (heb nog officiële documenten nodig van Ghana vooraleer ik mijn visum kan aanvragen, maar natuurlijk duurt dit naar afrikaanse gewoonte erg lang).
Ik ben natuurlijk ook druk bezig met de spaghettizwier die ik samen met Caroline organiseer t.v.v. sociale projecten in Ghana en Senegal. Ik hoop echt dat we een pak geld kunnen inzamelen en ter plaatse goed kunnen investeren.
Ik hou jullie allenszins op de hoogte wat er exact met de centjes zal gebeuren.
Allé, ik ga nu stoppen met typen want dit was eigenlijk gewoon maar een probeerseltje.

Veel lieve groetjes

griet