Stilaan aangepast aan het leven hier

Hey hey,

Eindelijk kan ik nog eens iets laten horen van mijzelf want ik zit op dit moment in een ander stadje. In Berekum ligt het internet al enkele weken volledig plat dus ik kan de komende weken nog niet bellen via skype! Ik hoop echt dat dit snel in orde zal komen zodat ik af en toe iets meer van mij kan laten weten.
Deze morgen zijn we met alle AFS-ers van Berekum, Dormah en Sunyani vertrokken op tweedaagse... we zijn vandaag naar Buoyem geweest, dit is en klein stadje van waaruit je naar het regenwoud kan stappen, dit hebben we dan ook gedaan. Een serieuze tocht van 4 uur door de jungle... twas heel mooi om zo in de open natuur te wandelen, maar wel superwarm (kben weer verbrand!) We zijn ook in enkele grotten binnenGEKROPEN waar er vleermuizen rondvliegen... heel freeky want die vlogen echt bijna tegen onze gezichten, maar natuurlijk wel de moeite. Morgen gaan we naar een grote, bekende waterval en naar het monkey century... veel aapjes zien dus. Tis heel leuk om zo'n tripjes te maken omdat ik dan efjes nederlands kan spreken met Els (mede-afs er van sunyani)
Deze week ben ik dan ook beginnen lesgeven in een schooltje... tis dus een private school maar eigenlijk lijken die scholen veel armer dan publieke scholen dus ik weet niet echt of de kinderen veel geld hebben die in mijn klasje zitten... uiteindelijk doet het er ook niet toe, want niemand heeft hier echt veel. Kheb mijn stylo's uitgedeeld en iedereen werd onnozel van geluk... alle kinderen waren aan het roepen en lachen, echt grappig.
Het lesgeven op zich is niet altijd even makkelijk omdat de klaslokalen volledig open zijn en je al het lawaai van de andere klassen ook hoort dus de kinderen zijn heel snel afgeleid. Om hun aandacht te trekken en hun te straffen als ze niet luisteren krijgen ze slaag van een stok zogezegd de stok van God die hen straft... de kinderen en leerkrachten zeggen continue ook dat ik hen moet slaan, maar natuurlijk doe ik dat niet. Ik probeer op een andere manier van hen rspect te krijgen maar dat ik niet gemakkelijk. Tis echt een uitdaging voor mij om hen andere methodes te leren om kinderen te straffen, maar op dit monent staan de andere leerkrachten hier nog niet echt voor open... volgens hen is hen slagen de enige manier. Ik heb het vaak heel moeilijk als ik zie dat kinderen geslagen worden, maar kan er bitterweinig aan doen... hopelijk kan ik op de leerkrachten wat meer inpraten als ik hen vertrouwen gewonnen heb en heb laten zien dat je ook zonder te kinderen te slaan hun aandacht kan trekken en houden. De tijd zal raad brengen zeker he!

Op dit moment voel ik mij heel goed hier... heb eerder deze week wel ne serieuze dip gehad (Koen en Lies weten dit wel... sorry hiervoor) maar na die ene avond was het weg... mijn gastbroers en zussen hebben mij erdoor gehaald door samen te dansen en zingen dus dat was wel leuk. Het is dus zo dat mijn gastouders er alleen tijdens het weekend zijn, dus tijdens de week ben ik de oudste thuis, hihi!
Ik probeer ook zoveel mogelijk mee te helpen in het huishouden... koken op de vuurtjes met houtskook (duurt superlang), sweepen ( dit is elke dag om 6u sochtends, heel het huis en tuin), en mijne was doen met de hand natuurlijk he! Een hele ervaring, in belgie hebben we echt een luxeleven. Dat besef je hier elk uur!!!

Voila, dat is het een beetje voor nu... klaat zo snel mogelijk nog iets van mij weten, en via sms ben ik wel altijd bereikbaar

Veel liefs

Griet

Eerste kennismaking met mijn gastgezin in Berekum

Hey,
Gisteren zijn we rond 5u30 vertrokken in Accra en rond 15u waren we eindelijk in Berekum, de plaats waar ik de komende maanden zal werken en wonen. We zijn heel goed ontvangen door onze plaatselijke AFS verantwoordelijke en dat was wel een hele opluchting. Hij noemt Franklin en is echt supervriendelijk. Hij heeft onmiddellijk ook wat meer uitleg gegeven over mijn project... ik zal dus vooral moeten lesgeven, maar omdat de plaatselijke bevolking voornamelijk hun eigen taal TWI spreken kan ik niet lesgeven in een gemeenschapsschool, ik zal dus lesgeven in een private school waar alleen kinderen naartoe gaan die voldoende geld hebben om dit te betalen...en dat is wel minder omdat ik echt met minderbedeelde kinderen wou werken, maar natuurlijk laat ik mij hier niet door kisten... er is ook een plaatselijk prject voor kinderen die educatief werken rond aids en HIV en daar ga ik ook proberen mijn steentje bij te dragen + zal ik ook nog in een plaatselijk ziekenhuis aan de slag kunnen gaan... dus afwisseling genoeg. Denk wel dat ik zo het gevoel zal krijgen dat ik hier mensen help, want dat is natuurlijk mijn missie he!
Dan mijn gastfamilie: met hen heb ik gisteren voor het eerst kennisgemaakt en het is een grotere familie dan ik dacht. Ik heb 3 broers (29 jaar, 19 jaar, 16 jaar) en 3 zussen (32 jaar, 21 jaar en 18 jaar). De oudste broer zus wonen in een andere stad en zal ik pas dit weekend zien, ook de ouders komen pas vrijdagavond terug waardoor ik op dit moment met mijn 2 broers en zussen verblijf en hun neefje (een klei lief jongetje van 2 jaar) Het was heel leuk gisteren... alleen mijn broers van 19 spreekt engels, de anderen alleen TWI dus ik moet echt dringend de taal leren1 Maar het is wel heel grappig allemaal. Deze week trekken we nog rond met de andere AFS ers uit de buurt en vanaf maandag begin ik te werken!
Ik vind het echt super o; hier te zijn, alles is hier zo anders en iedereen is supervriendelijk dus jullie moeten jullie geen zorgen maken over mij
Mijn plaatselijk telefoonnummer is 00233245353686 en hier kunnen jullie steeds smsjes opsturen dus misschien hoor ik jullie af en toe wel eens

dikke kussen en tot binnekort met meer nieuws
veel liefs

griet

eerste nieuws vanuit ghana

Hallo allemaal,

Dit is het eerste dat ik kan laten weten vanuit ghana, maar gelukkig heeft koen wel al laten weten dat het met mij allemaal goed gaat.
We zijn op dit moment nog in accra met alle deelnemers samen (van verschillende landen: denemarken, de verenigde staten, zweden, oostenrijk, zwitserland,...), maar dinsdag vertrekt iedereen naar zijn gastfamilie en project. Spannend, want dan begint het avontuur pas echt.
Er zijn nog 2 vrijwillergs die ook naar Berekum gaan (de stad waar ik ook zal verblijven) dus dat is wel een geruststelling.
Voor de rest is het hier heel warm, echt zalig na zone slecht zomer in belgie, dus iedereen mag nu wel best is jaloers zijn.

Langs deze weg wil ik iedereen ook nog eens bedanken voor het verrassingsfeestje, twas echt heel leuk!
En ik wil iedereeen ook nogmaals enorm bedanken voor de grote opkomst tijdens de spahettizwier...dankzij jullie kan ik en caroline elk een 2500 euro spenderen in ons project en dat hadden we echt nooit verwacht... dus allemaal, dikke merci. De kinderen zullen ontzettend blij zijn met dit bedrag, wat ik er juist mee zal doen laat ik jullie zeker weten via mijn blog.

Heel veel liefs en een dikke knuffel

griet

Goed en wel vertrokken

Hallo allemaal,

Gisterenavond omstreeks 22U15 (Belgische tijd) kregen we telefoon van Griet dat ze goed is aangekomen in Ghana. Samen met een 25-tal collega AFS'ers uit alle windstreken van de wereld zal ze vier dagen acclimatiseren in de hoofdstad Accra, vooraleer ieder naar zijn of haar eigen project vertrekt.

Een goede veertien uur eerder nam Griet afscheid op Brussels Airport en begon het avontuur echt. Er werd gezoend, succes en plezier gewenst en vrienden en familie pinkten een traantje weg.Via Londen ging het naar Accra.

De laatste dagen voor het vertrek waren druk en emotioneel geweest: de laatste regelingen werden getroffen, de rugzak gemaakt, er was een verrassingsfeestje dat Griet enorm veel plezier deed, er werd nog druk getelefoneerd en er was het afscheid van collega's, patiënten, vrienden en familie.

Allen wensten ze haar het allerbeste toe met het waarmaken van de zo lang gekoesterde droom.

De komende zeven maanden vertoeft Grietie!
Uit naam van allen Griet: Live your dreams & enjoy!

Grote broer Koen