zaterdag 29 december 2007

Prettige kerst en een gelukkig 2008!

Liefste thuisfront,

Eerst en vooral wil ik iedereen gezellige en hartverwarmende (want het is daar blijkbaar vrij koud in Belgie) feestdagen toewensen.
Hier in Ghana wordt er niet echt veel aandacht besteed, op Kerst gaat iedereen gewoon werken zoals iedere andere dag (7 dagen op 7) want elke dag dat men niet werkt is een dag zonder inkomen en dat kan de plaatselijke bevolking zich hier niet veroorloven.

Eergisteren ben ik naar het Hanukkah weeshuis van Mariette geweest want ze is terug in Ghana.
Het was echt fantastisch om een hele dag met de kinderen door te brengen... elk kind heeft zijn eigen verhaal en het zijn niet van de minste!
Maar ondanks alles wat deze kinderen hebben meegemaakt, in wat voor een toestand Mariette ze in het weeshuis heeft opgenomen... hun glimlach verliezen ze niet!
Het raakt mij enorm om te zien hoe sterk deze kinderen wel niet zijn, 1 voor 1!
De momenten die ik met hen beleef zijn zo intens en onmogelijk om in woorden te omschrijven... 1 ding staat vast, wij kunnen ongeloofelijk veel leren van hun en dat ga ik hier ook doen de komende maanden.

Ik probeer elk moment op mijn netvlies te branden en hoop het voor altijd een beetje te kunnen meedragen in mijn hart, ook als ik terug in Belgie ben!

Vanaf nu zal ik mijn 'beperkte' resterende tijd verdelen tussen het werken in het ziekenhuis maar vooral het werken met de weeskinderen! Dus meer indrukwekkende en fantastische verhalen volgen zeker nog!

Ik mis jullie allemaal nog steeds, maar niet meer in de zin dat ik wou dat ik terug in Belgie was (wat wel soms het geval was enkele weken geleden)
Ik besef maar al te goed dat dit grote, leerrijke avontuur binnen 3 maanden voorbij is en wil er dus echt tenvolste van genieten.

Heel veel liefs en warme groetjes

Griet

Sfeerfotos vanuit het verre Ghana

















In november ben ik een weekje naar het noorden van Ghana geweest, het was heel opvallend voor mij hoeveel sterker de armoede in deze regios nog aanwezig is.
Maar naast de kleine dorpjes zijn we ook naar het nationaal park van Mole geweest... olifanten heb ik spijitg genoeg niet gezien maar de uitzichten en natuur in het park waren het zeker wel waard!
Fotos van het noorden:

Liefs Griet

maandag 24 december 2007

Kerstmarkten t.v.v. Griet

Beste lezer,

Voorbije zaterdag 22 december was het kerstmarkt in Steenhuffel. Griet haar vriendinnen lieten zich net zoals een dag eerder in Londerzeel van hun beste kant zien. Ze verkochten heel wat lekkers ten voordele van Griet in Ghana.

In naam van Griet bedankt aan alle helpende handen en eenieder die wat lekkers kocht ten voordele van haar project.

Vrolijk kerstfeest en tot binnenkort

zondag 16 december 2007

Gestart met werken in het ziekenhuis!


Dag allemaal,

Eerst en vooral wil ik jullie enorm bedanken om mij zo erg te steunen tijdens de periode dat ik hier in Ghana ben. Ik dacht dat ik dat niet hard zou nodig hebben, maar niets is minder waar.
Ghana is een prachtig land en ik ben heel blij dat ik hier ben en dit allemaal mag meemaken en ervaren, maar toch heb ik regelmatig moeilijke momenten (frustraties over hoe corrupt het hier soms allemaal verloopt, over hoe moeilijk het is om effectief dingen te veranderen en natuurlijk ook het feit dat ik soms mijn leven en iedereen thuis gewoon mis).
Maar door de vele telefoontjes, mails en berichtjes die ik krijg vind ik makkelijk de moed om door te gaan... dus een dikke dank u wel hiervoor!

Nu terug een beetje over mijn dagelijkse leven hier.
Ik ben nu sinds anderhalve week aan het werken in het Holy Family Hospital in Berekum.
Ik sta op de afdeling PHC, dit is een afdeling waar zwandere vrouwen en hun babytjes tijdens en na de zwangerschap onderzocht en begeleid worden en de nodige educatie krijgen.
Een weekoverzicht:
Maandag en woensdag komen de zwangere vrouwen op controle en worden volledig onderzocht. Dit gaat er helemaal anders aan toe dan in Belgie omdat er alles manueel gedaan wordt en geen machines beschikbaar zijn... het is wel een ervaring om via een soort toetertje dat je op de buik van de moeder plaats de hartslag van het kindje kan horen! (Mijn moederinstinct komt echt naar boven... en ja ruth, mijn klok begint ook te tikken :-)
Dinsdag en donderdag komen de kindjes vanaf 4 maanden op controle. Mijn werk bestaat er dan uit omde kindjes te wegen, de gewichtcurves aan te vullen en de moeders de nodige educatie hieromtrent te geven. Vaak krijgen de kinderen niet voldoende gevarieerd eten waardoor ze afwijken van hun curve en wij proberen hen hierop te wijzen en bij te sturen.
En tenslotte op vrijdag komen de pasgeboren kindjes met hun mamas op controle. Zowel moeder als kind krijgt een volledige check-up. Ook dit is heel leuk om te doen. Op zo'n dag hou ik gemiddeld 100 babytjes vast en onderzoek hen met de nodige nattigheid tot gevolg ook :-) de jongetjes plassen mij regelmatig onder!

Het werk in het ziekenhuis is precies wat ik nodig had... het is echt heel leuk en kheb terug het gevoel dat ik de mensen hier help. Het doet mij de moeilijke periode van de afgelopen weken een beetje vergeten... maar ook al was die periode heel moeilijk ben ik toch heel blij en dat ik het geprobeerd heb!

Vele warme en lieve groetjes

Griet

zondag 9 december 2007

Aanpassing project

Liefste allemaal,

De voorbije 2 weken zijn voor mij hier ontzettend moeilijk geweest. Sinds begin oktober ben ik actief bezig met een opvangtehuis voor straatkinderen uit te bouwen, maar nu een dikke 2 maanden later, ben ik tot het besef gekomen dat dit onmogelijk wordt om te realiseren!
Al mijn goeie intenties moet ik noodgedwongen opbergen.

Mijn vele pogingen om de plaatselijke overheden tot actie te bewegen hebben uiteindelijk niets opgeleverd... iedereen heeft veel lovende woorden over mijn initiatief maar wanneer het er echt op aankomt zijn ze vooral geinteresseerd in de bijeengesprokkelde centen en niet in het welzijn van de vele straatkinderen hier in Berekum!

Veel gedane beloftes werder zomaar ingetrokken... ook dit is Afrika!

De afgelopen periode was nooit echt makkelijk, maar ik had een doel... mijn levensdoel, en ik geloofde er 100% in en wou dus ook niet weten van ophouden omdat ik zag hoe hard de kinderen dit initiatief nodig hadden en ik hen echt een kans op een beter leven wou geven.
Maar uiteindelijk kwam ik toch tot het besef dat ik NU moest handelen in plaats van langer toe te kijken hoe mijn kostbare tijd verloren ging.

Ik heb besloten om mijn energie en jullie centen in een reeds bestaand en gelijkaardig project te steken. Het is een weeshuis in Sunyani(ongeveer 30 km van Berekum) dat volledig gerund wordt door Mariette (een nederlands leeftijdsgenote) en haar echtgenoot Moses.
Mariette is 4 jaar geleden met dezelfde intenties als ik naar hier gekomen, maar zij is hier ook effectief gebleven en woont hier nu al meer dan 3 jaar.
Ik heb het project al enkele keren bezocht en heb ook regelmatig contact met Mariette... het weeshuis levert fantastisch werk en sluit enorm aan bij mijn eigen ideeen. Mariette is in de wolken met het nieuws dat ik me wil aansluiten bij haar project.
Ik ben ook erg blij dat ik er niet langer helemaal alleen voorsta en gebruik kan maken van al haar ervaring (want dat heb je hier echt nodig)

Mijn grootste angst was dat al het geld dat in Belgie wordt verzameld niet bij de juiste mensen terecht zou komen, maar nu ik me bij dit project aansluit ben ik zelfverzekerd dat het in de juiste handen en effectief bij de kinderen terecht komt!

Mariettes ouders hebben een leuke website gemaakt, zeker de moeite om eens een kijkje te gaan nemen waar ik me dus bij zal aansluiten.
www.mchildcare.nl

Deze beslissing nemen was absoluut niet makkelijk... ik heb veel tranen gelaten en slapeloze nachten gehad en heel veel verschillende gevoelens gehad... kwaadheid, ontgoocheling, zelfverwijten maar ik weet dat ik nu de juiste beslissing heb gemaakt

Veel liefs

griet