zaterdag 22 september 2007

Stilaan aangepast aan het leven hier

Hey hey,

Eindelijk kan ik nog eens iets laten horen van mijzelf want ik zit op dit moment in een ander stadje. In Berekum ligt het internet al enkele weken volledig plat dus ik kan de komende weken nog niet bellen via skype! Ik hoop echt dat dit snel in orde zal komen zodat ik af en toe iets meer van mij kan laten weten.
Deze morgen zijn we met alle AFS-ers van Berekum, Dormah en Sunyani vertrokken op tweedaagse... we zijn vandaag naar Buoyem geweest, dit is en klein stadje van waaruit je naar het regenwoud kan stappen, dit hebben we dan ook gedaan. Een serieuze tocht van 4 uur door de jungle... twas heel mooi om zo in de open natuur te wandelen, maar wel superwarm (kben weer verbrand!) We zijn ook in enkele grotten binnenGEKROPEN waar er vleermuizen rondvliegen... heel freeky want die vlogen echt bijna tegen onze gezichten, maar natuurlijk wel de moeite. Morgen gaan we naar een grote, bekende waterval en naar het monkey century... veel aapjes zien dus. Tis heel leuk om zo'n tripjes te maken omdat ik dan efjes nederlands kan spreken met Els (mede-afs er van sunyani)
Deze week ben ik dan ook beginnen lesgeven in een schooltje... tis dus een private school maar eigenlijk lijken die scholen veel armer dan publieke scholen dus ik weet niet echt of de kinderen veel geld hebben die in mijn klasje zitten... uiteindelijk doet het er ook niet toe, want niemand heeft hier echt veel. Kheb mijn stylo's uitgedeeld en iedereen werd onnozel van geluk... alle kinderen waren aan het roepen en lachen, echt grappig.
Het lesgeven op zich is niet altijd even makkelijk omdat de klaslokalen volledig open zijn en je al het lawaai van de andere klassen ook hoort dus de kinderen zijn heel snel afgeleid. Om hun aandacht te trekken en hun te straffen als ze niet luisteren krijgen ze slaag van een stok zogezegd de stok van God die hen straft... de kinderen en leerkrachten zeggen continue ook dat ik hen moet slaan, maar natuurlijk doe ik dat niet. Ik probeer op een andere manier van hen rspect te krijgen maar dat ik niet gemakkelijk. Tis echt een uitdaging voor mij om hen andere methodes te leren om kinderen te straffen, maar op dit monent staan de andere leerkrachten hier nog niet echt voor open... volgens hen is hen slagen de enige manier. Ik heb het vaak heel moeilijk als ik zie dat kinderen geslagen worden, maar kan er bitterweinig aan doen... hopelijk kan ik op de leerkrachten wat meer inpraten als ik hen vertrouwen gewonnen heb en heb laten zien dat je ook zonder te kinderen te slaan hun aandacht kan trekken en houden. De tijd zal raad brengen zeker he!

Op dit moment voel ik mij heel goed hier... heb eerder deze week wel ne serieuze dip gehad (Koen en Lies weten dit wel... sorry hiervoor) maar na die ene avond was het weg... mijn gastbroers en zussen hebben mij erdoor gehaald door samen te dansen en zingen dus dat was wel leuk. Het is dus zo dat mijn gastouders er alleen tijdens het weekend zijn, dus tijdens de week ben ik de oudste thuis, hihi!
Ik probeer ook zoveel mogelijk mee te helpen in het huishouden... koken op de vuurtjes met houtskook (duurt superlang), sweepen ( dit is elke dag om 6u sochtends, heel het huis en tuin), en mijne was doen met de hand natuurlijk he! Een hele ervaring, in belgie hebben we echt een luxeleven. Dat besef je hier elk uur!!!

Voila, dat is het een beetje voor nu... klaat zo snel mogelijk nog iets van mij weten, en via sms ben ik wel altijd bereikbaar

Veel liefs

Griet

3 opmerkingen:

Unknown zei

Hey lieverd! Super om nog eens iets van je te horen. Ik check geregeld of er iets op komt, zo blijven we toch een beetje op de hoogte van hoe het met je gaat ginder hé.
Wij zijn nog steeds heeeeeeeel fier op jou, ook ne dikke zoen van Patrick!
Trouwens, gisteren ben ik clouseau gaan interviewen, Koentje was echt superlief :-) héhé!
Miss you, take care of yourself (en de lieve kindjes ginder hé),
liefs, lobke & patrick xxxxxx

annelies zei

Dag Grietje,

Wat een verhalen... echt leuk om dit allemaal te lezen. Ik blijf het onrealistisch vinden en sommige dingen zijn niet te vatten. Ik vind het fantastisch dat je het ons nog eens benadrukt hoe goed we het hier hebben.

Zeg 'les geven' verborgen talenten waar ik niets vanaf wist?!

Vind je het zelf allemaal niet onrealistisch? Ik kan me voorstellen dat je je in een dromm waand. Het moet toch raar zijn voor jou. Ineens sta je daar voor een klasje les te geven, slaap je in een vreemd gezin en werk je als verpleegster aan de andere kant van de wereld. Fantastisch vind ik het en ik heb ongelooflijk veel bewondering voor jou!

Wat nieuws van mezelf:
Ik heb deze week het academiejaar hernomen, nog 9 maanden (hopelijk) en ik ben er vanaf!
Op het werk dezelfde zever van altijd (die je ook wel kent en wat je nog niet zal missen)
Ik ben net terug van de Ardennen, gaan mountenbiken, tja, ik moet met minder gelukkig zijn...

Alle poepie,
Zet door, veel moed en je bent in mijn gedachten!
Dikke kus,
Annelies.

Leen VH zei

Grietje,

Ik heb de indruk dat je daar wel je mannetje staat. Het zal niet eenvoudig zijn om tegen de gewoonten van de leerkrachten in te gaan.

Heb je nu vlechtjes in je haar laten zetten?
Slaap je goed in de katoenen slaapzak?

Hier is nog niet veel spectaculairs gebeurd. Het is hier slecht weer, zoals gewoonlijk. Tijdens de weekends is het beter. Hopelijk wordt het dit weekend ook goed weer, want we gaan op weekend met de oud-leidsters, he. Wel spijtig dat je er niet bij zal zijn.

Groetjes,
jouw fan,
Leen VH