Maha (betekent goeie middag),
Sorry dat het zolang geduurt heeft vooraleer ik opnieuw iets op de site zet maar het internet gaat nog steeds niet en ik heb vorige week geen tijd gehad om naar Sunyani te komen, maar nu dus wel.
Tis de eerste keer dat ik in zo' n goed internet cafe zit dus hier gaat alles vrij snel zodat ik het een en ander kan vertellen aan jullie...
* School:
Het lesgeven op school wordt steeds moeilijker voor mij, ik had al verteld dat de leerkracht in mijn klasje de kinderen slaat maar de ernst hiervan wordt steeds erger... hij slaat ze met andere woorden steeds harder en het is voor mij echt afschuwelijk omdat te zien. Ik praat iedere dag met hem hierover en probeer duidelijk te maken dat er ook andere oplossingen zijn, maar tot nu toe heeft dit nog geen enkel effect gehad. Volgende week krijg ik hopelijk de stickers van Katrien die ze mij gaat opsturen (mercikes hiervoor he) dus ik ga proberen de sticker methode te introduceren en de kinderen belonen als ze iets goed ipv hen te straffen als ze iets fout doen... en gaat ook niet altijd om dingen fout doen of niet. De kinderen krijgen van de stok als ze gewoon fouten maken tijdens een toets op in het huiswerkt... maken ze 4 fouten krijgen ze 6/10 en betekent dit ook 4 slagen, in het begin tikte de leerkracht gewoon op hun vingers maar nu slaat hij echt op hun poep en onderbenen (dus op bloot vlees) en dit doet echt pijn... soms zijn er 5 kinderen tegelijkertijd aan het wenen en dat ontplof ik gewoon he. In het begin probeerde ik mijn ongenoegen hierover vooral voor mijzelf te houden maar dat lukt nu echt niet meer, ik laat duidelijk merken dat ik het hier niet mee eens ben en wil niet dat hij de kinderen slaat terwijl ik lesgeef want dit deed hij in het begin wel... als ik lesgeeft doe ik het op mijn manier, dat moeten ze maar leren te respecteren vind ik... en lijkt misschien een echte barbaar hoe ik Jonathan (de leerkracht) hier afschilder he, en eigenlijk is hij ook een heel vriendelijke en aangename persoon, maar hun mening over opvoeden en lesgeven is gewoon heel radicaal!!!
* Kerk:
Vorige week ben ik de eerste keer samen met mijn familie naar de kerk geweest, het heeft welgeteld 3 uur geduurd, superlang dus... ik hoop dat ik er soms is van tussen kan muizen en niet elke week hoef mee te gaan want het is vrij saai, maar mijn gastfamilie is heel gelovig dus ik wil een extra inspanning hiervoor doen... tegen ik terug ben in belgie ben ik misschien volledig bekeerd (hihi) Het kerkleven is hier natuurlijk wel helemaal anders als in Belgie... op zondag zijn alle mensen hier 1 grote familie en dat is wel heel mooi om te zien, ze putten enorm veel kracht en motivatie uit hun geloof en dat is wel bewonderenswaardig.
De keerzijde van hun geloof is dat ze hier heel ver in gaan... deze week was er een incident bij mij thuis... om 4u30 was er ineens enorm veel geroep in de tuin, blijkbaar stond er een vrouw aan ons huis dat er van overtuigd was dat haar man zich verschool in ons huis en een affaire had met mijn zus... ze heeft heel ons huis doorzocht op zoek naar hem en heeft een vloek over ons uitgesproken... heel beangstigend eigenlijk hoor, gelukkig is de vloek opnieuw teniet gedaan door de familie van die vrouw (blijkbaar is ze echt gek) de dag nadien... dat zijn echt heel vreemde dingen die hier niet zo vreemd zijn. Ik kan het mij bij ons thuis echt niet voorstellen maar hier is het allemaal werkelijkheid
* Eten:
Het eten is hier helemaal anders als thuis, we eten hier maar 2 x per dag (ontbijt en savond het avondeten) vaak met onze handen (een vettig boeltje dus) en er is weinig variatie in ons eten dus dan besef ik echt wel wat een wereldkeuken wij in ons landje hebben. Ik mis het eten van thuis wel hoor, vooral wetende dat ik nog 6 maanden hetzelfde zal moeten eten schrikt mij een beetje af, maar het valt wel mee... ik neem het heft in eigen handen en ga morgen voor mijn familie belgisch koken ( frietjes met kip en appelmoes) dus daar kijk ik wel naar uit!
Ook drinken we hier nooit alcohol dus ik vrees dat ik wel is een kater zal hebben als ik terug in Belgie ben... ook weer iets om naar uit te kijken.
Voila... dat is het een beetje voor nu, ne ganse boterham he.
Maar kwil toch nog eens benadrukken dat ik heel blij ben dat ik hier ben en dat ik van elk moment geniet... probeer alles in mij op te nemen want het is een fantastisch land... fotos volgen nog
Veel liefs
Griet
Sorry dat het zolang geduurt heeft vooraleer ik opnieuw iets op de site zet maar het internet gaat nog steeds niet en ik heb vorige week geen tijd gehad om naar Sunyani te komen, maar nu dus wel.
Tis de eerste keer dat ik in zo' n goed internet cafe zit dus hier gaat alles vrij snel zodat ik het een en ander kan vertellen aan jullie...
* School:
Het lesgeven op school wordt steeds moeilijker voor mij, ik had al verteld dat de leerkracht in mijn klasje de kinderen slaat maar de ernst hiervan wordt steeds erger... hij slaat ze met andere woorden steeds harder en het is voor mij echt afschuwelijk omdat te zien. Ik praat iedere dag met hem hierover en probeer duidelijk te maken dat er ook andere oplossingen zijn, maar tot nu toe heeft dit nog geen enkel effect gehad. Volgende week krijg ik hopelijk de stickers van Katrien die ze mij gaat opsturen (mercikes hiervoor he) dus ik ga proberen de sticker methode te introduceren en de kinderen belonen als ze iets goed ipv hen te straffen als ze iets fout doen... en gaat ook niet altijd om dingen fout doen of niet. De kinderen krijgen van de stok als ze gewoon fouten maken tijdens een toets op in het huiswerkt... maken ze 4 fouten krijgen ze 6/10 en betekent dit ook 4 slagen, in het begin tikte de leerkracht gewoon op hun vingers maar nu slaat hij echt op hun poep en onderbenen (dus op bloot vlees) en dit doet echt pijn... soms zijn er 5 kinderen tegelijkertijd aan het wenen en dat ontplof ik gewoon he. In het begin probeerde ik mijn ongenoegen hierover vooral voor mijzelf te houden maar dat lukt nu echt niet meer, ik laat duidelijk merken dat ik het hier niet mee eens ben en wil niet dat hij de kinderen slaat terwijl ik lesgeef want dit deed hij in het begin wel... als ik lesgeeft doe ik het op mijn manier, dat moeten ze maar leren te respecteren vind ik... en lijkt misschien een echte barbaar hoe ik Jonathan (de leerkracht) hier afschilder he, en eigenlijk is hij ook een heel vriendelijke en aangename persoon, maar hun mening over opvoeden en lesgeven is gewoon heel radicaal!!!
* Kerk:
Vorige week ben ik de eerste keer samen met mijn familie naar de kerk geweest, het heeft welgeteld 3 uur geduurd, superlang dus... ik hoop dat ik er soms is van tussen kan muizen en niet elke week hoef mee te gaan want het is vrij saai, maar mijn gastfamilie is heel gelovig dus ik wil een extra inspanning hiervoor doen... tegen ik terug ben in belgie ben ik misschien volledig bekeerd (hihi) Het kerkleven is hier natuurlijk wel helemaal anders als in Belgie... op zondag zijn alle mensen hier 1 grote familie en dat is wel heel mooi om te zien, ze putten enorm veel kracht en motivatie uit hun geloof en dat is wel bewonderenswaardig.
De keerzijde van hun geloof is dat ze hier heel ver in gaan... deze week was er een incident bij mij thuis... om 4u30 was er ineens enorm veel geroep in de tuin, blijkbaar stond er een vrouw aan ons huis dat er van overtuigd was dat haar man zich verschool in ons huis en een affaire had met mijn zus... ze heeft heel ons huis doorzocht op zoek naar hem en heeft een vloek over ons uitgesproken... heel beangstigend eigenlijk hoor, gelukkig is de vloek opnieuw teniet gedaan door de familie van die vrouw (blijkbaar is ze echt gek) de dag nadien... dat zijn echt heel vreemde dingen die hier niet zo vreemd zijn. Ik kan het mij bij ons thuis echt niet voorstellen maar hier is het allemaal werkelijkheid
* Eten:
Het eten is hier helemaal anders als thuis, we eten hier maar 2 x per dag (ontbijt en savond het avondeten) vaak met onze handen (een vettig boeltje dus) en er is weinig variatie in ons eten dus dan besef ik echt wel wat een wereldkeuken wij in ons landje hebben. Ik mis het eten van thuis wel hoor, vooral wetende dat ik nog 6 maanden hetzelfde zal moeten eten schrikt mij een beetje af, maar het valt wel mee... ik neem het heft in eigen handen en ga morgen voor mijn familie belgisch koken ( frietjes met kip en appelmoes) dus daar kijk ik wel naar uit!
Ook drinken we hier nooit alcohol dus ik vrees dat ik wel is een kater zal hebben als ik terug in Belgie ben... ook weer iets om naar uit te kijken.
Voila... dat is het een beetje voor nu, ne ganse boterham he.
Maar kwil toch nog eens benadrukken dat ik heel blij ben dat ik hier ben en dat ik van elk moment geniet... probeer alles in mij op te nemen want het is een fantastisch land... fotos volgen nog
Veel liefs
Griet
6 opmerkingen:
hey Grietje,
Blij te horen dat je een beetje je draai gevonden hebt.Voor ons is het een kwaaie dag geweest want ons Caroline is deze morgen vertrokken richting Senegal.Er zijn wel wat traantjes gevloeid.
Ook zij gaat nu een groot avontuur tegemoet maar ze heeft het geluk dat haar maatje Tom mee is.
Ons Keetie voelt zich al lekker thuis op je appartementje maar ze komt toch nog heel regelmatig op bezoek, kwestie van hare was te doen.
Je foto's zijn echt veelzeggend en kleurrijk, kijken al uit naar de volgende serie.
Tot de volgende reactie.
Marleen
dag griet,
hèhè, al een maand ben je weg...de tijd vliegt.
ik lees met grote nieuwsgierigheid je verslagjes. Toch wel aangrijpend ,je laatste 2 verslagen. Die lijfstraffen zijn vreselijk. Ik kan me voorstellen hoe je je moet voelen. Maar zoals ik je ken zal je daar met je geduld en de nodige diplomatie je vrouwtje wel staan en hen proberen de gepaste educatie bij te brengen , stap voor stap hé....daar ben je in getraind. Stop en denk na...!! Enkele weken geleden hadden An W. en ik je een mailtje geschreven vanop het werk, we hadden samen de late...maar het versturen vanuit het ZH ging niet...ik moet je dus alvast ook veel groeten doen van haar.. Maar natuurlijk van heel het team heb je de groeten hoor... "heeft er iemand nog iets van Griet gehoord?" ik hoor het vaak.
je hebt al heel wat meegemaakt op zo'n korte tijd, het leven daar staat zo ver van ons af..het is knap dat je dit kan ervaren en je bijdrage kan leveren aan de kinderen en je dagelijks leven bij je nieuwe familie. Ze treffen het maar met zo'n enthousiaste optimistische meid als jij. Vandaag zijn we met enkele collega's naar de receptie geweest van I. van de ergo, ze was een mooie stralende bruid, en hoera,..de zon scheen volop... na al dat regenweer, 't was echt geluk hebben... het was gezellig en jij kwam natuurlijk ook ter sprake.
Ik ben ook wel benieuwd hoe jullie de educatie rond HIV en AIDS aanpakken, ik hoop daar ook wat meer van te vernemen na verloop van tijd. Grietje, stel het wel daar in het verre Ghana, je ziet er prachtig uit tussen je leerlingen, ze zullen je daar wel leren apprecieren, je zal wel zien.. groetjes vanuit kessel-lo veerle
Dag grietie,
Amai ik krijg de krop in de keel als ik dit zo allemaal lees. Onvoorstelbaar dat die lijfstraffen nog bestaan hé :-( Ik vind het heel moedig van je dat je probeert de zaken te veranderen. Hopelijk luisteren ze een beetje naar je. Ni afgeven zou ik zo zeggen! Ik ben alvast heel fier op je hoor ;-) Zeker als ik naar die mooie foto's kijk!
Ik bel je snel voor een uitgebreide update van je verhalen!
Groetjes en nen hele dikke kus,
Leen DC x
hey lieve schat,
Heel aangrijpend je verhalen, daaraan zien we hoe goed we het hier in België wel hebben.
Ik wacht vol ongeduld op foto's, want die zeggen echt veel, het is prachtig wat je doet meid, echt waar, je bent de moeite waard en dat mogen ze ginder in Afrika zeker geweten hebben! Dikke zoen aan je lieve kindjes ginder, zorg nog goed voor ze, maar zorg vooral goed voor jezelf! Take care, wij missen je hier heeeeeeeeeel hard.
Dikke knuffels xxxxx lobke
Dag zusje!!
Ik ben blij dat alles zo goed met je gaat. Ik heb gisteren nog een briefje naar jou gestuurd dus je mag post verwachten (MET foto's van ons Kyaratje!!)
Geniet nog van je avonturen in Afrika en vergeet niet dat we hier elke dag aan jou denken!
Ik mis je verschrikkelijk!!
DIKKE KUSSEN!!!
Uw zusje
Lies
Dag Griet,
het is leuk ervaringen van andere Belgische Ghanezen te lezen en zeker als ik dan lees over jouw plannen. Ik moet zeggen dat ik ontzettend veel bewondering heb voor waar je mee bezig bent (heb een uitgebreid verslag bij Els gelezen): zo maar eventjes een heel nieuw project uit de grond stampen, ik zie het mezelf niet meteen doen!
Ik wens je er heel veel succes bij, als je hulp of iets anders nodig hebt, laat maar van je horen he. En hopelijk zie ik jou, met de andere afs'ers op de trip naar het noorden (17-22 november).
Dan nog een vraagje: die frieten? hoe ga je die hier bereiden? Heeft je familie een frietketel of zo? Want ik ben nog altijd aan het peinzen over wat ik allemaal kan klaarmaken voor mijn familie, dus probeer ik bij andere belgen ideetjes te 'stelen'...
Hou je goed en hopelijk tot binnenkort!
Een reactie posten